23.05.2012
Środa, godz. 19:30
Sala koncertowa Filharmonii
Chopin i Norwid
Janusz Olejniczak – fortepian
Andrzej Seweryn – recytacje
Program:
Utwory F. Chopina i C.K. Norwida
Współorganizacja: Fundacja im. A. Markowskiego
„Rodem Warszawianin, sercem Polak, a talentem świata obywatel (…)” – jedna z najsłynniejszych sentencji dotyczących Fryderyka Chopina wypłynęła spod pióra Cypriana Kamila Norwida w 1849 roku, dzień po śmierci kompozytora. Choć obaj artyści znali się zaledwie kilka miesięcy, to jednak darzyli się sympatią i wzajemnym zrozumieniem. Z jednej strony wynikało to z tak zwanego pokrewieństwa dusz, z drugiej zaś z podobnych doświadczeń życiowych. Obaj jako młodzieńcy triumfowali w warszawskich salonach i obaj też opuścili Polskę bez świadomości, że już nigdy do niej nie powrócą.
Norwid wielokrotnie odwiedzał Chopina w jego paryskim mieszkaniu. Kompozytor zapraszał poetę na śniadania i obiady, ten zaś towarzyszył mu w częstych przechadzkach po ulicach stolicy Francji. Choć poeta uważany był za dziwaka i samotnika, którego kontakty z otoczeniem dodatkowo utrudniała postępująca głuchota, to jednak Chopin potrafił dostrzec w nim intelektualną i artystyczną oryginalność. Z kolei Norwid widział w kompozytorze muzyczną realizację głoszonych przez siebie idei, w myśl których sztuka miałaby stać się nośnikiem pierwiastków narodowych. Obaj artyści doskonale porozumiewali się na płaszczyźnie artystycznej. Sam Chopin pisał: „Norwid mię lepiej od Mickiewicza rozumie, bo kiedy Mickiewicz mnie do napisania opery narodowej popychał – Norwid, znając granice moje, nigdy się z czymś takim do mnie nie odezwał”. Krytycy i muzykolodzy są zgodni, iż istotę fenomenu muzycznego Chopina najpełniej oddaje poezja Norwida. Nekrolog, Promethidion, Fortepian Szopena, czy Czarne kwiaty napisane zostały pod wpływem silnej inspiracji osobowością polskiego kompozytora. Owoce twórczości artystów usłyszymy podczas wieczoru poetycko-muzycznego, który odbędzie się w Filharmonii Wrocławskiej. Dzieła te zaprezentują najznamienitsi przedstawiciele sztuki nie tylko polskiej, ale również światowej – jeden z najwybitniejszych aktorów – Andrzej Seweryn i pianistów – Janusz Olejniczak.
25.05.2012
Piątek, godz. 19:00
Sala koncertowa Filharmonii
Jacek Kaspszyk – dyrygent
Yulianna Avdeeva – fortepian
Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Wrocławskiej
Program:
L. van Beethoven – II Koncert fortepianowy B-dur op. 19
S. Prokofiew – V Symfonia op. 100
Początkowo uważano, że II Koncert fortepianowy B-dur Ludwiga van Beethovena powstał w 1794 roku, czyli w czasie, gdy 24-letni kompozytor przygotowywał się do publicznego debiutu na wiedeńskiej scenie. Jednak według nowszych badań okazało się, że pierwsze szkice utworu powstały dużo wcześniej, prawdopodobnie jeszcze w roku 1789. Zresztą do roku 1801 koncert poddawany był wielu poprawkom i dopiero wówczas doczekał się ostatecznej wersji. Premierowe wykonanie odbyło się w 1795 roku w wiedeńskim Hofburgtheater, a kompozytor i zarazem wykonawca dzieła został nagrodzony owacją na stojąco. Na koncercie w Filharmonii Wrocławskiej usłyszymy go w wykonaniu Yulianny Avdeevy – zdobywczyni I nagrody XVI Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina.
Krytyka radziecka z lat 1944–45 V Symfonię B-dur Siergieja Prokofiewa nazwała „optymistyczną”. Premiera dzieła miała miejsce w styczniu 1945 roku, jeszcze w czasie wojny, lecz już po upadku Powstania Warszawskiego. Utwór ten, który powstawał, gdy szalała wciąż zawierucha wojenna, miał symbolizować „wspaniałość ludzkiego ducha”. Kompozytor oznajmił, że dzieło to stworzył dla „wolnych i szczęśliwych ludzi, dla ich niezwykłej siły, czystego i szlachetnego ducha”. Utwór wykona Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Wrocławskiej pod dyrekcją Jacka Kaspszyka.
27.05.2012
Niedziela, godz. 18:00
Sala koncertowa Filharmonii
Recital fortepianowy Yulianny Avdeevy
Program:
J.S. Bach – Uwertura francuska h-moll BWV 831
F. Chopin – Barkarola Fis-dur op. 60, Scherzo b-moll op. 31
W. Rihm – Klavierstück nr 5 „Tombeau”
M. Ravel – Sonatina
S. Prokofiew – IISonata d-moll op. 14
Decyzja jury XVI Międzynarodowego Konkursu im. Fryderyka Chopina wywołała wśród krytyków i publiczności gwałtowne emocje. Po ogłoszeniu wyników zawrzało od komentarzy. Niemniej zaskoczona była sama zainteresowana, laureatka I miejsca – Yulianna Avdeeva. Rosyjska pianistka nie należała do faworytów publiczności, a jej gra podzieliła Polaków na dwie przeciwstawne frakcje. Zwolennicy artystki docenili jej „fenomenalny warsztat i sugestywny typ ekspresji” oraz dojrzałość podpartą dużym doświadczeniem estradowym.
Avdeeva rozpoczęła naukę gry na fortepianie mając zaledwie pięć lat, następnie uczyła się w Specjalnej Szkole Muzycznej im. Gnessinych w Moskwie, a jej pierwszą i stałą przez kolejne lata nauczycielką była Elena Ivanova. Po ukończeniu tej szkoły zdecydowała się studiować w Rosyjskiej Akademii Muzycznej w Moskwie w klasie prof. Wladimira Troppa, następnie w Szwajcarii u prof. Konstantina Scherbakova w Züricher Hochschule der Künste, gdzie od 2006 roku jest jego asystentką. Od 2008 roku studiuje w prestiżowej Międzynarodowej Akademii Pianistycznej Lake Como. Avdeeva jest tryumfatorką LXI Konkursu w Genewie i laureatką wielu międzynarodowych konkursów dla młodych pianistów: I nagrody w Konkursie im. Carla Czernego w Pradze, Grand Prix I Ogólnorosyjskiego Otwartego Konkursu „New Names” w Moskwie, I nagrody w V Konkursie „Arthur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy, I nagrody w XII Konkursie „A.M.A. Calabria” we Włoszech oraz I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. I.J. Paderewskiego w Bydgoszczy, II nagrody w Konkursie w Bremie w Niemczech, II nagrody w IV Konkursie Kompozytorów Hiszpańskich w Madrycie. Od wczesnego dzieciństwa podróżowała po świecie, koncertując w ponad trzydziestu krajach. Jej ogromny repertuar składa się z koncertów fortepianowych, muzyki kameralnej i recitali solowych, obejmuje utwory począwszy od baroku do muzyki współczesnej.
