Of Vertigo & Ruins
Pokaz kanadyjskiego kina eksperymentalnego 1968-2010
Piątek, 11.05.2012, 19:00
WRO Art Center, Widok 7, Wrocław | www.wrocenter.pl
Architektura ciał i materii eksploduje na części i cząsteczki. Stan zawrotów głowy i euforycznych uniesień. Kino zdekonstruowane, oślepione, zniszczone...
- tak kurator Pierre-Luc Vaillancourt opisuje opracowany przez siebie program filmów z lat 1968-2010, prezentujący istotną część historii kanadyjskiego kina eksperymentalnego, który będzie można zobaczyć w Centrum Sztuki WRO jako z punktów programowych na trasie Via Cultura.
Via Cultura to miejski projekt przygotowany z okazji oficjalnej nominacji Wrocławia do tytułu Europejskiej Stolicy Kultury 2016.
W obszernym wyborze Of Vertigo and Ruins znalazły się zrealizowane na taśmie optycznej wizualne eksperymenty, wielowarstwowe kolaże obrazów, znaczeń, przestrzeni czasowych, odważne ingerencje w strukturę obrazu i narracji filmowej, materiałów found footage, a także subwersywne zapisy cinema of resistance z ogarniętego rewolucyjnym wrzeniem Paryża 1968 roku.
Projekt stanowi część realizowanego przez WRO, europejskiego projektu Artist Talk.
Opracowanie i prezentacja: Pierre-Luc Vaillancourt
Institute for the Coordination and Propagation of Exploratory Cinemas (Instytut koordynacji i promocji kina poszukującego, ICPCE), Montreal
ICPCE w Montrealu zajmuje się promocją i upowszechnianiem różnorodnych form kina awangardowego, wideo artu i sztuki cyfrowej. Opracowane w Instytucie programy filmowe prezentują kierunki rozwoju kina awangardowego oraz nietypowe działania kinematograficzne. Instytut prowadzi również działalnością wydawniczą, publikując płyty DVD i książki poświęcone undergroundowej sztuce filmowej.
Program filmowy / sylwetki twórców
Karl Lemieux, Trains
2010, Canada, 5:00, 16 mm, transfer do DVD
Karl Lemieux (ur. 1980), absolwent Concordia University, jest autorem eksperymentalnych filmów krótkometrażowych, zainspirowanych dialogiem pomiędzy filmem a sound artem i procesami skoncentrowanymi na wewnętrznych doznaniach. Regularnie bierze udział w koncertach i performansach, w których wykorzystuje manipulowane projekcje materiałów filmowych na taśmie 16 mm, pokazywanych na całym świecie w undergroundowych przestrzeniach muzycznych, kinowych, muzeach, galeriach i na festiwalach filmowych. Jego najnowsza praca Mamori (2010, 8:00, 35 mm), wyprodukowana przez National Film Board of Canada, z dźwiękiem opracowanym przez Francisco Lopeza była prezentowana w Muzeum Współczesnym w Montrealu i otrzymała Grand Prix podczas 25 edycji Międzynarodowego Festiwalu Filmów Eksperymentalnych w Zagrzebiu. Lemieux jest również współzałożycielem Double Negative, kolektywu skupiającego twórców filmowych i artystów wideo z Montrealu, którego celem jest produkcja i prezentacja kina eksperymentalnego.
Étienne O’Leary, Chromo Sud
1968, France–Canada, 21:00, 16 mm, transfer do DVD
Étienne O’Leary (1944-2011), czołowa postać środowiska filmowego undergroundu, inicjator nowego języka filmowego, podczas swojej krótkej kariery w Paryżu w latach 1966 – 1968 zrealizował 3 filmy: Day Tripper, Homeo (aka Homeo: Minor Death: Coming Back from Going Home) oraz Chromo Sud. To kino oporu: brutalnie osobiste i wywrotowe obrazy stanowią pamiętnik autora, kronikę codziennego życia; dziewczyny, przyjaciele, wydarzenia, sportretowane jako intymna ścieżka wiodąca do istotnych społecznych zmian. O’Leary jest również muzykiem i kompozytorem, a jego techniki są bardzo intuicyjne i oparte na improwizacji. Manipulując taśmami i różnymi źródłami dźwięku, O’Leary wprowadza muzykę konkretną w obszar muzyki filmowej, odnajdując sposób na nadanie sensu abstrakcji.
Jean-Claude Labrecque, Essai à la mille
1970, Canada, 7:00, 16 mm, transfer do DVD
Jean-Claude Labrecque (ur 1971), reżyser i autor zdjęć filmowych, podstawy sztuki filmowej opanował w Quebec Film Office przy National Film Board of Canada. Jako autor dokumentu 60 Cycles (1965) jest laureatem 22 prestiżowych nagród, zdobywając nominację do nagrody BAFTA. Wykłada sztukę filmową na Université du Québec w Montrealu.
„Wyjątkowy film w twórczości Jean-Claude’a Labrecque! Halucynacyjny poemat do partytury Pierre’a Henry i tekstu Apokalipsy św. Jana, oddziałujący mistycznymi wibracjami, wywołuje u widza niekwestionowaną fascynację. Ekstremalnie wąskokątny obiektyw (1000 mm) wykorzystany do filmowania słońca i wizualnych efektów, jakie upał odciska na krajobrazie”. Marcel Jean, revue24images.com
Solomon Nagler, perhaps/We
2003, Poland-Canada, 11:00, 16mm, transfer do DVD
Solomon Nagler mieszka i pracuje w Halifax, gdzie wykłada produkcję filmową w Nova Scotia College of Art and Design. Filmy Naglera były pokazywane w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Europie i Azji, w takich miejscach jak Centre Pompidou (Paryż), Université Paris Panthéon Sorbonne oraz Lincoln Center w Nowym Jorku. Pokazy jego prac były pokazywane m.in w ramach Winnipeg Cinematheque (2004), Excentris Cinema w Montrealu (2007), Festival De Le Cinéma Different w Paryżu (2005, 2007) oraz w Calgary Society of Independent Filmmakers czy Canadian Film Institute (2009).
„Jak świat widziany we śnie – paradoks czuwania i delirium, trochę świadomy sen, trochę słoneczny blask widziany przez powieki ciężkie od snu – przetworzone zdjęcia Solomona Naglera w perhaps/We. (…) Znalezione dźwięki i nagrania terenowe mieszają się z dźwiękami ze zdartych płyt tworząc soundtrack równie lamentacyjny, jak spreparowane przez Naglera znalezione materiały filmowe; samotny głos rozpoczyna i kończy film: unoszę się/ nad światem/ we śnie/ w marzeniach / i zawsze, kiedy śnię, tracę połowę mojego ciała (…)” Adam Pugh, Aurora Film Festival, Norwich England
Serge de Cotret, La prière génitale
2009, Canada, 7:00, wideo
Serge de Cotret (ur. 1956), malarz i fotograf, jego figuratywne dzieła czerpią inspirację z tematów religijnych, ikonografii i ciemnych stron Erosa.
Pierre-Luc Vaillancourt, La nuit obscure
2011, Canada, 29:00, super-8 mm, transfer na DVD
Pierre-Luc Vaillancourt, urodzony w Montrealu reżyser i przedstawiciel eksperymentalnych organizacji pedagogicznych. W swoich pracach działa poprzez dyslokację przestrzeni i procedur projekcyjnych, w celu łączenia, sprzęgania i katalizowania. Jego filmy i instalacje eksponują balistyczną liturgię spalonych horyzontów, a ich prezentacje odbywają się na całym świecie zarówno w instytucjach sztuki współczesnej, m.in. w Zagrzebiu, Krakowie, Kijowie, Mińsku, jak i w offowych kinach, kościołach, rzeźniach, kasynach, bunkrach i innych off-linowych sieciach kooperacji.
Alexandre Larose, Ville Marie
2006-2010, Canada, 12:00, 16 mm, transfer do DVD
Alexandre Larose (ur. 1978), francusko-kanadyjski twórca filmowy mieszkający i pracujący w Montrealu. Eksperymenty z filmowym medium w formacie super-8 rozpoczął w trakcie studiów licencjackich na wydziale inżynierii mechanicznej. W 2006 uzyskał dyplom w dziedzinie filmu w Concrodia University. Jego prace integrując elementy naukowego podejścia, poprzez formalne traktowanie medium ujawniają kruchość filmowego dyspozytywu.
